Practice day Miksang 5: stratification

Gelaagdheid, we hebben daar vandaag weer mee kunnen oefenen in en rondom Amsterdam CS. Niet altijd makkelijk, wel heel goed om ermee bezig te zijn. Het behelst langer en dieper kijken.

We could practice again with stratification today in and around Amsterdam Central Station. Not always easy, but very good to work with this. It involves looking longer and deeper.

twee mannen bij de bus

Gelaagdheid als coulissen in de ruimte. In iedere laag speelt zich wat anders af.

Stratification as behind-the-scenes in space. Something takes place in every layer.reflectie plafond Amsterdam CS

Door middel van reflecties het gebied erachter zien of dat wat gereflecteerd wordt.

You can see the area behind something through reflections or that which is reflected.

spoorzicht

Ook gaf het station met zijn drukte nog een moeilijkheid met zich mee: zelf stil en in balans blijven en niet mee gaan in alle dingen die zich om me heen afspelen. Regelmatig mezelf gronden heeft daarbij wel erg geholpen.

The busy station also brought another difficulty: to remain still and balanced myself and to not go with all the things that developed around me. Grounding myself regurlarly has helped a lot.

drie mensen bij Eye

Niet alle beelden zijn van gelaagdheden: ik zag ook momenten, mensen en de schoonheid van het station zelf zoals hieronder is te zien.

Not all images are about stratification: I also saw moments, people and the beauty of the station itself as is shown in the photo below.

hal Amsterdam CS

Mensen die stonden te wachten of mensen die ergens naartoe gingen. Het was er allemaal te zien.

People who were waiting or people who were going someplace. It was all there to witness.

jonge man bij tram

Verder boften we met het weer: 24 graden en een stralende hemel. Wat een geweldige dag.

Furthermore, we were very lucky with the weather: it was about 24 degrees C. and we had a blue sky. What a wonderful day.

gezicht op Amsterdam CS

Bij de dagafsluiting deden we een rondje over onze ervaringen. Een ervan is dat ik in de vijf jaar dat ik nu aan contemplatieve fotografie doe, zoveel heb gefotografeerd dat ik niet meer achter beelden hoef te jagen. Dat geeft een enorme rust. Niet meer de agressie van het grijpen, maar het steeds weer waarderen van alledaagse schoonheid, wat soms zo dichtbij kan zijn.

At the closing of the day we evaluated our experiences. One of those is that I took so many pictures in the five years that I practice contemplative photography that I don’t have to hunt for pictures anymore. That gives me a lot of peace. No more agression of grasping, but more appreciation of everyday beauty, which can be so close at hand.

Zie voor meer beelden op Flickr.

See Flickr for more images.

This entry was posted in city, free work and tagged , .

Post a Comment

Your email is never published nor shared. Required fields are marked *

*
*