Van de week las ik het bericht dat modefotograaf Bart van Leeuwen eerder deze maand was overleden; niet een fotograaf die bij mij erg op het netvlies stond, maar toen het artikel las zag ik een paar van zijn beelden die ik herkende. Er was echter een specifiek beeld bij dat me helemaal terug gooide in de tijd, toen ik op de middelbare school (Voorbereidend Hoger Beroeps Onderwijs) zat in Zwolle en met mode, kunst en theater bezig was. Op die opleiding hadden we dan ook vakken als kunstgeschiedenis, tekenen en naaldvakken. Voor een schoolopdracht kwam ik onderstaande foto tegen in een glossy blad, die ik in grijstinten heb nageschilderd. Ik vond en vind het beeld prachtig: die vrouw in een fantastische jurk die daar een beetje verdwaasd, naar mijn indruk, naar die trap keek en twijfelde of ze wel of niet omhoog zou gaan. Parijs was natuurlijk toen mijn droomstad en wat mij betreft liep ik iedere dag in zo’n jurk rond.
Nu, tig jaar later, hou ik nog steeds van kostuums en heb het schilderen sinds deze winter opgepakt. Ik kan me op dit moment wel een beetje vinden in de vrouw op de foto’s: ik ben op een punt in mijn leven dat ik aan het rondkijken ben met wat ik ga doen met fotografie, tekenen, schilderen en naaien. Want ik kan zoveel en wellicht is dat te combineren. Ik hou je op de hoogte van mijn proces.
Bart van Leeuwen, Apollonia in Chanel, Parijs, 1986 (Vogue)
Earlier this week I read the post that Dutch fashion photographer Bart van Leeuwen has passed away this month; not really a photographer who I was following, but when I read the article I recognized a few of his images. There was one particular image that threw me back completely in time to when I was in high school in Zwolle and involved in fashion, art and theatre. I had classes like history of art, drawing and sewing. For one of the assignments I came across the image above in a glossy magazine and I transferred it into a painting (acryllic on paper). I loved the image: this woman in a fantastic dress who stood there a little dazed (to my impression) on the stairs and who was in doubt whether to go up or not. Paris was of course my dream city back then and if it was up to me I walked around in that kind of dress every day.
Now, zillions years later I still love costuming and I have picked up painting last winter. I can relate to the woman in the photographs: I am at a point in my life that I am looking around to what I am going to do with photography, drawing, painting and sewing. Because I am able to do many things and maybe that can be combined. I keep you posted on my process.
Bart van Leeuwen, Apollonia in Dior, Parijs, 1986 (Vogue)
