Zero
Is where the real fun starts.
There’s too much counting
Everywhere else!
– Hafiz
Ik was door het boekje aan het bladeren wat ik van de zomer van een goede vriendin voor mijn verjaardag heb gekregen: I heard God Laughing. Poems of Hope and Joy. Renderings of HAFIZ by Daniel Ladinsky (Penguin Books, 2006). Er staan veelal wat langere teksten in, maar ineens viel mijn oog op dit vierregelig ‘gedicht’. Het duurde even voordat het kwartje bij mij viel, maar toen ineens realiseerde ik me: het gaat over Zero verwachtingen, Nul oordelen, Geen invullingen. Dat is ook het startpunt van contemplatieve fotografie: kijken zonder oordelen over wat je ziet, zonder verwachtingen om je heen kijken en niet alvast wat gaan invullen. Dat houdt je blik fris.
I was browsing through a booklet that a very good friend of mine gave me for my birthday last Summer: I heard God Laughing. Poems of Hope and Joy. Renderings of HAFIZ by Daniel Ladinsky (Penguin Books, 2006). Most of the texts are long, but all of a sudden my eye fell on this four lined ‘poem’: it is about Zero expectations, Zero judgements, Zero preconceptions. That is also the starting point of contemplative photography: looking without any judgements about what you see, looking around you without any expectations nor preconceptions. It keeps your perceptions fresh.
